inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 82.788):

STREEP

Ik lig op mijn rug in het gras,
kijk naar de egaalblauwe hemel,
laat mijn ogen als rolluiken dichtglijden.

Er rest alleen het ruisen van de stilte.

Geen vogel zing
geen kerkklok luidt
geen hond blaf in de verte.

Lichtvoetige gedachten sluipen
op wollige kousenvoeten
stiekem mijn hoofd uit.

De aandachtslust van toeters en radio's
is herleid tot een lethargische lockdown,
het therapeutische principe van stilte.

Tijdloos
inhoudsloos
kaderloos

Plots het knorrig geronk van een motor.
Ik open beduusd de ogen:
een vliegtuigje trekt een condensspoor

Een streep door de rekening


Zie ook: http://www.christophemailleux.be/

Schrijver: Christophe Mailleux, 10 april 2024


Geplaatst in de categorie: humor

2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 64

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
KarelMaria
Datum:
11 april 2024
Dat gevoel komt mij bekend voor,Christophe!

en weer
jagen straaljagers
hun stille witte strepen
door mijn blauw

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)