Netgedichten

netgedicht (nr. 82.983):

De Vloerzwemster

Kruipend een nieuwe speeltuin openend
beweegt ze meer en meer op eigen kracht
Op weg in een veranderend biotoop
glijdt ze vrolijk over een groeiende vloer

Verrukt, ze weet nog niet dat het anders kan,
tijgert ze als een dartele mensenwelp
Ze verblijdt zichzelf en anderen door
kraaiend alleen de living te kruisen

Het naasten van haar wereld begint
aarzelend, straks zal gaan lopen worden
Vandaag stopt ze hier aan een binnenmuur
Morgen start buiten haar levensavontuur

Muren vormen nu zachte keerpunten
Op weg naar de overkant en terug
Ooit worden ze ook harde obstakels.
Maar nu nog niet nee nu nog niet.