Zonnemanen
Blanke manen stillen ogen,
bij-licht, gedimd tot zwart
Ik jubel dan zeer ingetogen
als zij vragen om mijn part
In de rondte schijnen zonnen,
steeds groter, feller, over zee
Telkens geef ik me gewonnen;
ze deinen toch zo lekker mee
en draaien dag en nacht voorbij,
doen mij hen soms wat knijpen
Ik voel ze graag en allebei,
omdat ze mij totaal begrijpen
Geplaatst in de categorie: lichaam