Netgedichten

netgedicht (nr. 1.949):

Onvoorwaardelijke liefde

In het mysterieuze veld
van diepe zieleroerselen
maak ik een vrije val
omgeven door duister

Waar niemand komen kan
en woorden weinig zeggen
waar langzaam het licht
door liefde wordt ontstoken

Diepe emoties vullen mij
in ongesproken zinnen
waar lief met leed samenvalt
in het ogenblik van weten

Dat pijn zo zacht kan zijn
en vreugde in verdriet verandert
waar zwart en wit samengaan
als tegenstrijdigheden versmelten