Hemeltranen
De zon die nam mijn schaduw mee tot achter donkere wolken
waar uitgeblonken sterren treuren over vaal verbleekte kleuren
van een gestorven regenboog
Waar de maan probeert haar schone schijn nog vol te houden
en hoog verheven blauw plaats maakt voor diepgrijzend grauw
dat zich droef vol tranen zoog
Waar wolken zich verweven tot dichte deken van de nacht
die zich over het daglicht strekt en haar met duisternis bedekt
als tijd de eeuwigheid verruild
Mijn stille schaduw vleit zich moe en in berusting neer
ver achter de horizon, niet in vergeten maar in weten
dat de hemel zachtjes huilt
Geplaatst in de categorie: overlijden