Veluwe
Oud zijn er de golvende heidevelden
gekaderd in ontembaar kreupelhout
geen ridders meer, geen schurken, geen helden
boerenvolk en werklui, nog degelijk getrouwd
waar de dennen en sparren zich mengen in het loof
geen kathedralen maar kerken met simpel geloof
De wegen waggelen de dorpspleinen over
en een melkbus markeert de rand van het pad
ik wentel mij in de lijnen van het landschap en tover
er paadjes en sporen die het land nooit bezat
de zon zakt door het ven, kleurt de avond rood
ik koester de wegen, ook al lopen ze dood
Waar ook ter wereld mijn stappen nog staan
verzameld, geraapt en zonder een traan geruild
voor de schamele schuur aan het eind van de laan
de struik in de tuin en de uren hier gehuild.
Geplaatst in de categorie: natuur