Lichtloos
In de late herfstdag kiemt een licht
als heldere vlam uit veraste dromen
wiens wensen nooit zijn uitgekomen
doch nu weer beelden voor het zicht
Het schijnsel doet de zomer stromen
in een broze glimlach op ’t gezicht
waar de moederloosheid is gezwicht
daar haar verwachting uit zal komen
Het gaf haar warmte, voor heel even
heeft ze stil in het wonder geloofd
dat aan haar zorgen werd gegeven
Maar zij werd van het geluk beroofd
slechts schrijnend weten is gebleven
aan flakkerend leven dat is gedoofd
Geplaatst in de categorie: verdriet