Netgedichten

netgedicht (nr. 5.614):

station lammenschans

kees zag bij nacht wel honderd fakkels gaan
maar ’s morgens viel die zondag alles stil
in stad en lande hing de nevel kil
en holgehongerd hield hij schutters aan

als glipper naar de schans te lamme gaan
voor zes florijnen dat is wat ik wil
de honger maakt dat ik zo vreeslijk tril
misschien is de spanjool daar weg te slaan

zijn ogen werden schotels toen hij zag
hoe hutspot dampte op het kleine vuur
met stukjes ossevlees en pastinaken

in brons gegoten schreeuwt hij van de daken:
wij zijn ontzet – ook ik dit volle uur
dat ik de boemeltrein verbeiden mag

------------------------------------------------------------
3 oktober 2002
zonneleen 307
zie www.abelstaring.tk