ad inferos (tweede versie)
de gids loodst mij
langs dorre doodsbeenderen
en frescobloemen
hij laat
uit een nis duif
en olijftak vliegen
hij leeft
tussen alpha en omega
gelooft wat hij ziet
tersluiks raak ik
de vaderen aan en schrik
als ze uiteenvallen
en de seminarist
rustig zegt: zij zullen de ogen
opslaan in het paradijs
jaja mompel ik
en stoot mijn hoofd
op zoek naar meer licht
Geplaatst in de categorie: overlijden