vanuit het verre
ik sprak haar aan
vanuit het verre:
een café vlakbij't station
'Het Verre'
zij zat diep
in gepeins verzonken:
m'n ongeschreven dagboek
tussen haar
een muur
een klein verduisterd raampje
misschien verliezen
wat je nooit vond
en mij
was ik haar even kwijt
waar ben je?
zocht haar zag haar weer
stond op
al met een voet
bij haar
demonen echter
aangeboren cynici
dreven me in het nauw:
een café in niemandsland
'Het Nauw'
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid