Premiejager
Als ooit nog iemand
Ruw naar jouw dijen klauwt
Terwijl je verbeten tegenspartelt
En dan smelt omdat je rekent
Omdat zijn buidel rinkelt
En je dan denkt
Hij trekt me uit de klei
Van rode cijfers en rekeningen
Of omdat je dan droomt
Ik heb een neglige in zijde nodig
Met franje, een duur motief omzoomd
Waarin mijn wespentaille beter uitkomt
Je weet maar nooit wie me begluurt
In een vergeten straat
Als ooit zo iemand
Met een dasspeld
In een wolk van after shave
Jou naar de drek loodst
Bel me dan op kantoor of thuis
Of onderweg naar nergens
Dan zend ik een premiejager
Bestel een vergulde kogel
Delf zijn graf in een patattenveld
Langs een dreef met een slijkspoor
Waar de reutel van een tractor
(200 paarden sterk)
In de bocht wegsterft
Geplaatst in de categorie: geweld