Netgedichten

netgedicht (nr. 6.298):

De overstap

Je stoel staat schuin, ben je al weggegaan.
Was jij het? Ik heb de deur niet gehoord,
geen naderende stappen, geen geluid
dat dempend wegstierf.

De lucht neemt de plaats in,
het golven waarin alles
zijn grens en huid aflegt,

en hoe de gedachten door elkander gaan,
alle gedachten samen, de grote wijde geest
die over de wateren zweeft,
maar er is geen water en er is,
denkt het, er is niets dat zweeft...

Er is de huidloosheid, en wensen dat ik wist.