Netgedichten

netgedicht (nr. 6.412):

Viswijf

Mevrouw, er zit graat in mijn kabeljauw!

Ze schold me uit met scherpe tong
schonk duivelspsalmen als beloning
plantte haar ring recht in mijn tronie;
schopte barbaars mijn hom so long

Zo werd ik hondsdol fijn geslagen
terwijl zij haar heil, bot en droog
in haaiefins mijn kant op spoog
alvoor mij snoekduik op te dragen

na nog meer vallen en gesmeten
werd er voornaam uit medelij
speciaal voor mij een arts gestoord
ik sloeg zijn kar per toeval door

ze vroeg nog, meer of minder blij
haar lekker bekkie te vergeten