Leegte van de dag

Omgeven door een dikke grijze mist
ontwaak ik uit ongrijpbare dromen.
Waar was ik, wat heb ik gemist,
en vanwaar ben ik toch gekomen?

Zij die ik kende en me ontvielen,
ze staan niet meer om me heen.
Ze verwerden tot dolende zielen,
en ik bleef hier achter, alleen.

Verward door de stilte en drank,
staar ik in de leegte van de dag.
Mijn gedachten, nu leeg en blank,
zijn het allerlaatste wat ik zag.

Wie zegt me waarheen ik moet gaan,
op vroeger tijden hef ik het glas.
Ik die zo in het leven kon staan,
ik huiver stil en denk 'ik pas' ...

Schrijver: Jos Witteman, 31 maart 2005

jlwittemanyahoo.com

eenzaamheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 5 stemmen 1.394