Zo graag
Zo graag wil ik met open handen leven
maar 'k houd je vast in dromen van geweld.
Waar is de gloed die ons verbond gebleven
of is nog niet het laatste lied verteld?
En heeft de zon nog niet het langst geschenen,
al zijn de wolken nu en dan verstild?
Ik weet het niet, of is 't visioen verdwenen
nu 't avond wordt en alles plots verkilt?
Ons leven is een ebbe en vloed van ooit bereiken
van wat de ziel vervult en leven geeft.
Na één moment van pure zaligheid zal blijken
dat wat ons draagt en blijvend toekomst heeft
voor weemoed en verdriet hier spoedig weer moet wijken,
- opdat ons hart nog meer gegeven leeft?
Geplaatst in de categorie: liefde
prachtig.