'de kroon schittert niet naar haar gemeende zet', Petrarca's sonnetten in compacte vorm vertaald en herordend.
De kroon schittert niet naar haar gemeende zet.
Bij de eerste fout, produkt van jeugdige dromen,
gevat binnen het verraad van de antieke tijd,
spreken tedere leugens of traag goud beleid
als een monsterende blik een emmer leeg doet stromen;
maar bij de ramende tijd de gedachte:
hoe ontloop ik de dood in schone staat
het pure fortuin gaat teloor bij de pracht
van een ijdel gordijn of een bedelend gelaat
de richel plaatst de liefde in een salto mortale
verwek de wil, vergeef de aal en zijn bordale
welks kracht mij zegt: de zomp blijft niet altijd;
ware ziel van de keizer die zich niet door de nacht
noopt om te splijten in tergende traagheid
schietend pistool, en de perverse stad
heeft de hemel weer gitzwart gevat
zij het dat veertigduizend mijlen onder de leest
het lente was, en met het eerste stemgeluid
van het wijsgerig lichaam brult het beest
varende wolken en flikkering van water
vluchten in een schaar boven het gras
een gruwelijke dolk van inkt serveert
mij overdadig veel schater
mijn eenzame schaduw verliest haar tas
het leven vlucht en slaat geen mond aan scherven
dat in vuur en vreten ik eeuwig zal sterven
dat slechts de hel oplicht bij en blinde blik
op het gordijn van de tijd
maar de wraak smaakt temeer waar de Dood eerst
de spiegel begeestert en daarna star en krijtwit
liggen blijft
dan zal ik je doen denken van vuist tot vuist
alsof ik het brandpunt ben van de levend steen
die ik verlos uit mijn vuist
het verschonende woord door de waakzame dolk
aangewezen tot bewezen schrift voor zij
zich van de aarde lichtte, grift
nu tijdloos en traag een spiralen kolk
oud geluk aan de deur en mijn nacht is geboren
de open haven gedicht, het schone licht
dat de kade weerspiegelt verloren
helaas, niets sprankelt; en door een oud raam
gedragen spiegelt zich een hoopvolle geest
en al mijn gedachten breken tesaam
(de oude hond probeert zijn blanke hond te keren
maar de overoude man verstart vernederd door
de schone vrouw als hij een roosje af moet weren)
... Sonnetten ...
Schrijver: PetrarcaInzender: Vicky a Baixo, 12 april 2005
Geplaatst in de categorie: misdaad