Netgedichten

netgedicht (nr. 6.952):

Nooit meer Babylon I

nazomeransicht

Ik heb zo verlangd naar dit terras onder de
Hangende Berk van Babylon het
licht dat valt als waterval met liters uit
de hemel het rode hout dat stoelen is in
tijd, in tijd
een ansichtkaart waar niemand nog verblijft

de treur zit in de verte van het zitten, kijken,
horen niets en niets dan de nazomer in
al haar diepten zelf zo triest teloor zien gaan

dan nu, het schrijven van een ansichtkaart -mijn
goede vriend het ga je goed, dit
Babylon nooit meer