Vergeten zielen
Daar waar alles eindigt
in troosteloos geheel
waar zengend zonlicht
leven doet sterven
wachten zij gelaten
opeen en eenzaam
Verkrampt strekkend
verdroogde benen
niets verdragen moet
gevoel is niet meer
dood waard selectief
wachtend op verteer
Daar eindelijk verlossing
verschroeide benen dragen
elke schrede gegeven straf
resten in lappen gewikkeld
rust in pijnlijk gedolven graf
Inzender: Borst.J, 8 mei 2005
Geplaatst in de categorie: politiek