Van heide en sterren
Zoals wij daar lagen
met takjes en twijgjes nabij
een bosrand zonder vragen
het stuifzand dwarrelde vrij
Minuten die zich moeiteloos plooiden
in een waar geworden droom
de ranke grassprieten tooiden
het spel zonder rem, zonder toom
Een roek kwam en streek neer
in het geschilderde licht van de dag
zag goudvinkjes getooid zonder veer
over de heuvel schalde zijn lach
Wolken van vleugels, niet te versperren
golfden en kwamen van heide en sterren.
Geplaatst in de categorie: liefde