inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 7.369):

Gestrand

De duintop schuift een centimeter
Slagroomwolken ballen samen

Zand aan de voet van de dijk
Als de aanzet van een flank
Het mos snakt, de algen vergelen

De vloedlijn herken je aan de kleur
Waar slik in lichter overvloeit

In gestreepte plastic ligstoelen
Hangen badgasten te puffen
Olie sijpelt door hun wimpers binnen
Een suf oog slibt dicht

Een delvende zoon met goudkoorts
Tot de heupen in zijn valkuil
Slaat naar de hond die zijn dam vertrapt
En piepend met hangende oren
Naar de branding vlucht
Nipt door vader betrapt

Door een stoomfluit gered

Dan vindt hij de oesterschelp
Een mengsel van kalk en mineralen
Het laagje parelmoer krabt hij eraf

Hij luistert en hoort het kristal
Het geloei van een zeekoe
En dan een doffe knal
Vader die in zijn kuil valt
De val slaat toe

Schrijver: Wim Veen, 29 mei 2005


Geplaatst in de categorie: algemeen

2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 468

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)