AVONDVIERDAAGSE
een onafzienbare rij wandelaars
bevolkt het pad dat voor ons huis
de schakel vormt tussen volwassen
straten de avondvierdaagse loopt
door de geopende luxaflexlamellen
zie ik delen van mensen bewegen
naar de onzichtbaarheid jong over-
heerst ouderen lopen begeleidend
zwart
een galgolf neemt me op en gooit
me op één hoop met vergetelheid
inspanningen zijn al verleden tijd
routes voer voor kopieerapparaten
een zucht ontsnapt ik kijk hem na
zie perspectief glimlachend dichter
bij hou haar met beide handen vast
koester credo’s schilder rancune
wit
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid