Netgedichten

netgedicht (nr. 7.460):

Zeewind en strand

Zeewind slaat het witte water
op een zonbeschonken strand.
Razend rollend vol geklater
schrijft het woorden in het zand.

Eilandbergen in het blauw
dragen groenig grijze kleuren.
Op een surfplank staat een vrouw
stralend in de zilte geuren.

Liggend op de korrelstrook
langs het windbeschreven water
denk ik aan een duik en later

Voel ik schuimendzacht de zee
die me opneemt en tevree
terugbrengt naar het strand tot later.