wees mijn bruid

wees mijn bruid
als de avond valt
en de zon van mijn ogen
neerdaalt in mijn hart
wees mijn gade
als ik afdaal in
de vergankelijkheid
van geschapen smart

rust je hand
op mijn schouder
en stuur mij zacht
naar beminde wouden

waar de ruis van
vele zielen
mij zullen dragen
in voorbijgaande koude

wees mijn bruid
al is het voor even,
een tel van eeuwigheid,
streef voorbij wat was
niets bleef nog heel
draag mij om te weven

door het ven van engelen
lacht mij de schoonheid toe
dan pas, voel ik het grootte
dan pas heb ik weet
van wat ik verlies
wees nog even mijn bruid
dat is leven,
als ik onomkeerbaar
de klokken luid

wees mijn bruid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 8 stemmen 1.089