inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 7.627):

de glazen stolp

ik lig zo in het verse groene gras
droom in de lucht mijn verlangen
als of jij er nog zo even was
en wij in stilte de vreugde bezingen
in prille tintelende gezangen

een zwaluw scheert mijn panorama voorbij
snel schrijvend in de bezwangerde lucht
rijt mijn verdwaalde visioenen genadeloos open
de hemel zet mij op de vlakke aarde terug

hoe echt blijkt dan
de scheppende werkelijkheid
ontdaan van enige schijn
of kunstmatig beeld
ach, natuurlijk, eens
boetseer ik weer mijn lief
gekneed in een mooie sculptuur
maar dan, ja dan zet ik het
onder een glazen stolp
ik weet het zeker,
dan is mijn hoop van langere duur

Schrijver: Julius Dreyfsandt, 29 juni 2005


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 464

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)