1914-1918

Vergeten velden met vergeten bloemen,
die aangeraakt worden door de wind.
Tijd verstrijkt zwijgend maar kalm,
en niemand die de ijzige stilte breekt.

Vergeten helden die we niet roemen,
liggen in graven die je hier vindt.
De dood verspreidt reukloze walm,
als de priester stil zijn amen spreekt.

Mosterdgas dat allang is vervlogen,
maar in herinnering achter bleef,
nam levens van hen die hier stierven.
Hun geweren zullen eeuwig zwijgen.

Tranen zullen voor altijd opdrogen,
zoals de inkt van 't gedicht dat ik schreef.
En zij, de soldaten die hier naamloos zwierven,
zullen als wilgen naar vrede nijgen.

Schrijver: Jos Witteman, 5 juli 2005

jlwittemanyahoo.com

oorlog

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 5 stemmen 500