Open roos

Ze haalt me met een voetveeg onderuit
Dan die vlijtige armen die me vermoeien
De balsemgeur rond haar ronde kaken
Het gespartel onder een waterstraal
Ze toont me haar gekartelde open roos

Ik hijs het zeil en zwaai naar haar
Noem haar een milde soldaat.
Zij grijpt naar het heft
Een lemmet vonkt in de zon
Dan werp ik me plat op de grond
Want haar hortende zegekreet
Met een tongval uit het zuiden
Bekroont de luwe veldslag

Nabij het kookpunt
Wankelend over stapstenen
Loodst ze me door een grijs moeras
Waar een geweldig oog lonkt en uitlokt
Hoe ik zwetend in haar nevel val
Me vasthaak aan haar weke gevel

Schrijver: Wim Veen, 3 augustus 2005

wim.vandeleenetelenet.be

roos

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 6 stemmen 1.218