stroom
voordeur open
vriendelijk onthaal
liefslawine
achterdeur al op een kier
van
die eenzaamheid
moét koesteren
raken tallozen elkaar
kortstondig
langzaam schuivend
allen dezelfde weg
tussen
die twee
vermaledijde deuren
met onbegrip
woede om de leugens
verwarring en verdriet
gevallen, in ongenade
geslagen
met de stok
van die de hond wil slaan
en zichzelf
de vicieuze cirkel van de eenzaamheid…
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid