Netgedichten

netgedicht (nr. 7.954):

als het verlangen sterft

ik wil zo graag
mijn diepste verlangen
ketenen aan mijn ziel
of strak omarmen
bezingen met
liefdesgezangen

het zegt zoveel
over het aardse lijden
nog meer over
ons menselijk bestaan
we willen de
onontkoombare
eenzaamheid
zo aldoor mijden

ik wil zo graag die
momenten herbeleven,
de tellen van intimiteit,

maar word dan gejaagd
voortgedreven
tracht me vast te klampen
door dromen begeleid

als ik dan de ander vind
die mij kent en begrijpt
zal ik langzaam gaan beseffen
wat mij aan het leven bind

het gevoel er te mogen zijn
wordt hoe langer hoe meer gerijpt
het verlangen zal dan sterven
om de ware liefde te erven