Kraai

Ik schrok van jouw laag gekras
gitzwart van snavel tot staart

Je streek neer op mijn handpalm
lichter dan een vers brood
luchtiger dan mijn voorarm
Was jij de bode van de dood?

Er lag een groene glans
over jouw verenkleed
doorlopend naar de dijen

De ijstijd heeft ons gescheiden
Sindsdien ging mijn huid verweren

Maar nu, herenigd, gewend
aan jouw enkelvoudig bestaan
aangepast aan jouw twaalf diëten
mag ik jouw lot ondergaan

Ja, je hebt me straffeloos miskend

Schrijver: Wim Veen, 2 september 2005

wim.vandeleenetelenet.be

kraai

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 367