als de lans valt
een lans
doorsteekt
mijn hoofd
borst
buik
zo alles,
het verwondt
het splijt
mij,
mijn wereld;
een vaste aarde
het pint mij
in de weke grond
de storm
schudt mij
sterk
als speelbal
naar alle
kanten
warrig worden
mijn gedachten
wazig het zicht
op gehavende
restanten
en jij
jij
stroopte
de schellen
van mijn ogen
hotmail.comGeplaatst in de categorie: psychologie
lans 3.0 met 6 stemmen 
717
717
Geef je reactie op deze inzending: