IJdeltuit
Ze droeg haar kleren als een brief
met kaarsvet verzegeld
wachtend op de lezer
het oog dat haar maten raadt
Ze pruilt in dure stoffen
naadloos sluitend om de leest
met opgeheven pink
Zij toont wat getuite lippen
niet lossen willen
Ze waant zich heel wat
het bont van de hermelijn
als een cobra rond haar hals
In haar hoed zit de paradijsvogelveer
zo enig en duur moet ze lijken
bewust van de laatste smaak
Tot ik strompelend van weerzin
in haar rozenperkje braak
Geplaatst in de categorie: algemeen