Netgedichten

netgedicht (nr. 8.620):

izabella

waarom zie ik toch telkens
weer die bleke vrouw
met donkere ogen
en lokken als
ragfijne draden
die niet gedogen
dat ik mijn handen strek
vol wellustige begeerte
om haar eer te versmaden

haar uitdagende lippen
zo intens zwoel
zuigen mij nog dichter
naar haar lijf
zij dwaalt af, ik mis mijn doel
raak verstrikt
in het erotisch gevoel
als ik in gedachten
de liefde bedrijf