Netgedichten

netgedicht (nr. 8.626):

hemelse orgelpijpen

achter het klavier
zing ik mijn poezie
de vingers schrijven
ongerijmde strofen
langzaam, vaak kort
maar immer om
in mijn ritme te blijven

ik bespeel mijn ziel
laat fibratie komen
en zweef ver weg
naar hemelse orgelpijpen

waar klanken knokken
om het hoogste goed
terwijl de linker vijf
weer naar het aardse
wil grijpen

het spel van toon
met ongeschreven
woorden
ondersteund door
onbestemde
keelgeluiden
schept aldoende
een gedicht met
harmonieuze
accoorden

niets beter dan dit
kan mijn stemming
duiden