Requiem voor Benjaminse
De boer haalde net aan de honderd,
nu de hemel nog. Hij gaf de tienden,
hij hield knechten en dienstboden
en dankte met Maria Lichtmis
de minder validen af.
Liefde had hij voor “dienstknechten
in de wijngaard des HEEREN
die de bevinding des harten kennen”.
Hij liet in Brussel hun geschriften
binden in het allerfijnst velijn.
Als op melkenstijd Annemarie
de boer uit de bedstee riep, riep hij:
”Ik ben nog met Smytegelt doende.”
Hij inspecteerde vele jaren dagelijks
de roerselen van zijn ziel en ging
bekommerd om zijn eeuwig lot heen.
Ik bid voor zijn ziel en stok bij de tekst
”cum Lazaro quondam paupere
aeternam habeas requiem”.
25 januari 2002
ZONNELEEN De episoden van Amos 56
www.abelstaring.tk
”met Lazarus eens een arme
moge u voor eeuwig rust hebben”
(Uit In Paradisum)
Geplaatst in de categorie: religie