inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 8.801):

adem mijn dromen

adem mijn dromen
voorzichtig in
als ik jou vertel
met zachte stem
wat je toe mag komen

ik waas niet
bij daglicht
ben noch een schaduw
in de nacht
voel de bries
van tederheid
die het versteende
verzacht,
je naar jezelf geleidt

diep in jou
aardt de binding,
de kern van rust
vandaar uit
wordt vervreemding
in slaap gesust
en zal je hart
met openheid
zijn uitgerust

word gewaar
van de trilling
in mijn woorden
ze zijn als
reikende handen
zij baren de vreugde,
die ook mijzelf ooit
overmande

Schrijver: Julius Dreyfsandt, 15 november 2005


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 664

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)