Netgedichten

netgedicht (nr. 8.862):

doods

ik ben vandaag
opnieuw gestorven
droeg mijzelf
naar het graf
de dood had mij
weer ingehaald
de verlatenheid
tikte met
haar koude staf

turend overzag ik
het bekruiste veld
van eer
bezaaid met
versteende tranen
ik stond hier al vaker
ja, meer dan één keer

de gegraven kuil
weerspiegelt
de schaduw in mijn ziel
als onbegrepen
eenzame momenten

ik buig mijn hoofd
alsnog hopend
op een nieuwe lente

"la rose noire est morte"