Het kan alleen nog vriezen
Hij is het water dat me dorstig maakt
een verrassende golf waarin ik onder ga
de fluistertoon die mijn mond
laat spreken waar ik nooit aan dacht
Hij is het brood waarin ik honger
een rode wind die mij zacht streelt
de slaap die me wakend maakt
het wollige ‘s nachts dat met me speelt
Hij is het lief dat mijn bloedt bekruipt
de kus in mijn opengevouwen lichaam
Hij is het oog gefragmenteerd in mij
sluit me in je vlucht spreek mijn naam
Geplaatst in de categorie: emoties