Tover

ik leg
witte bloemen
op je schouders
kijk met ogen
die nooit hebben
liefgehad

zoveel
moet ik nog
leren over het
prille fluister van
sterrenbogen
het teder voelen
van een dromer

je geeft me
nachten
in feeënblauw
ademt
mijn adem
in wolkendauw

je spreekt me
over verloren
tover
en ruikers
vol rozen

over het nevellied
in de wind
waar je een zucht
van woorden
en mijn glimlach
vindt

ik nader je
in mijn gedicht
waar je met me
danst door
schaduw en licht

in een bron
van nieuwe dromen
je schenkt me
witte bloemen
in mijn ogen

Tover

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 8 stemmen 634