Netgedichten

netgedicht (nr. 8.906):

laatste mijmeringen

de man, oud, maar geen prater
ziet uit over golvend groen water
ietwat in gedachten verzonken
denkt hij aan het nabije later

niet dat hij die blind miskent
het einde is reeds eerder verkend
zijn tijd is allengs versleten
de dood is sluipend al gaan eten

aan hem is vrees niet besteed
verlangt naar het oneindig niets
de komende rust is geen leed

van het aardse wil hij zich bevrijden
dat is slechts zijn laatste wil
zijn hoofd knikt al naar hemelse weiden