INDISCHE NACHTEN (2)
als schaduwen achter een wit decor
verschijnen zwijgzaam ranke ambachtslieden
de wayangs die ons hun geheim verrieden
zij geven gul de kunde aan ons door
ze volgen nederig het oude spoor
en laten eeuwen door hun handen vlieden
aanvaarden wat het leven heeft te bieden
want niets wordt gewonnen, niets gaat teloor
ze voelen vormen, scheppen uit graniet
gestalten waarvan niemand weet hoe oud
want deze stille kunst verandert niet
onder een onderdak van donker goud
verrijst hetzelfde beeld uit melk en riet
geschiedenis genageld in het hout
Geplaatst in de categorie: kunst
land van de Stille Kracht en Max Havelaar.
Mooie gedichten schrijf jij Coenraadt!
ik soes mee in je vreemde volkeren.