afscheid
lopend door de witte weide
over bevroren pollen van gras
neem ik een verlate reiger waar
stram in de houding
doch steeds voor vertrek klaar
wat had hij nog te zoeken
op dit uitgestorven winters veld
had hij mij nog iets te melden
iets dat alleen voor mij geldt
het was als of hij
meewarig staarde
in de verre einder
wat dromerig ook
zo scheen mij dat toe
ik wist dat hij
mij zag komen
nog even was hij daar
en vloog toen weg
in de sneeuw had hij,
voorgoed,
van zijn dode wijfje
afscheid genomen
Geplaatst in de categorie: afscheid