382 resultaten.
een overbodig mens
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 118 onder de bleke hemel
een overbodig mens
slaapwandelt door lege straten
een verkleumd talmend hart
leeg omhulsel in de onbewoonbare
wereld een niemandsland
niet bestemd om te leven
de tijd met ballast beladen
achter ramen zonder uitzicht
een overbodig mens
te laat voor spijt
te laat om weg te sluipen
nu weet zij
dat hij het kind…
[ Op blote voeten ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 102 Op blote voeten
hurkt mijn moeder in het gras --
heel intiem naast mij.…
[ Voorlichtingsboekje ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 Voorlichtingsboekje:
man en vrouw staan hand in hand --
Ze houden afstand.…
[ Mama blijft rustig ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 40 Mama blijft rustig,
wat ik ook doe, ik weet niet --
of ik wel besta.…
[ Mijn vader vertelt ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 44 Mijn vader vertelt,
de luidspreker zwijgt, ik film --
binnen in zijn hoofd.…
[ Ik liet haar achter ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 48 Ik liet haar achter,
ik zei Tot Morgen, ik dacht --
het komt wel weer goed.…
[ Als vader thuiskomt ]
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 57 Als vader thuiskomt
brengt hij heel veel landen mee:
Dromen in mijn bloed.…
MOTORGERONK
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 61 Nog hoor ik het
dat geronk van die motor
toen je plaatsnam op dat
bruine zadel en zei dat je gauw
weer terugkwam om te blijven
ik wist dat het niet zo was
dat een belofte werd gemaakt om
meer dan duizendmaal te breken
en dat bleek ook zo te zijn
nooit beter heb ik je gekend
dan in flitsen van komen en gaan
in woorden als lucht zo vluchtig…
[ Wij zijn thuis, wachten ]
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 53 Wij zijn thuis, wachten
op jou, ja, dat zeiden ze --
ooit ook tegen mij.…
[ Mama achtervolgt ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 34 Mama achtervolgt
mij, ik geef me adviezen --
die zij zou geven.…
Achttien
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 33 Een foto, die dag werd ik achttien jaar
Mijn vader heeft zijn arm er om mijn schouders
En mijn verloofde was er niet; heel naar
Was zandhaas, wel aanwezig beide ouders
Een foto, die dag achttien jaren oud
Ik staarde wat weemoedig naar de rozen
En draaide aan mijn gladde ring van goud
Ze waren rood en hij had ze gekozen
Opa's en…
Achttien
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 55 Een foto, die dag werd ik achttien jaar
Mijn vader heeft zijn arm er om mijn schouders
En mijn verloofde was er niet; heel naar
Was zandhaas, wel aanwezig beide ouders
Een foto, die dag achttien jaren oud
Ik staarde wat weemoedig naar de rozen
En draaide aan mijn gladde ring van goud
Ze waren rood en hij had ze gekozen
Opa's en…
[ Vader zit mij na ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 39 Vader zit mij na,
we rennen om de tafel --
drie keer, altijd drie.…
Ik droomde dat ik nog een kind was
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 51 Ik droomde dat ik nog een kind was,
bij mijn ouders aan tafel was aangeschoven,
ze glimlachten met hun gezicht van vroeger,
geluk was naar de nacht verschoven.
Zwijgend zaten we dicht bij elkaar,
bewegingsloos en kaarsrecht op onze stoelen,
het vertrouwde vertrek was dun verlicht,
ik kon hun warmte voelen.
Toen schrok ik wakker van iemand…
Ik moet maar
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 Mama is boos, ze laat me
Ik moet maar
groot genoeg zijn
Haar mamatijd is voorbij
sinds de scheiding
Nog geen nieuw begin
Ik moet maar
lief zijn voor haar
haar verwennen en helpen
tot het beter gaat
Ik moet maar
niet letten op de stemmen
die me bespugen
met scheldwoorden
en mijn gedachten bedekken
Ik moet maar
naar haar luisteren…
Hip wil wat!
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 de haren moedwillig
verward het hemd
nonchalant ongestreken
de broekspijpen kundig
versleten gemaakt
gerafeld als echt
de sneakers gelompt
-tegen zweverigheid-
een veter nauwlettend
vergeten
de trui met de naden
naar buiten gekeerd
al heeft mam het
anders geleerd
en dat ze zich hoedt
om mijn vintage te wassen
-een jekker uit…
Trots
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 71 trots was je
op jouw groene vingers
als de camelia weer in de
knop stond, die niet kon wachten
om te ontluiken
trots was je
op jouw kinderen
ieder op jouw eigen manier
op jouw oogappeltje ‘kleinzoon’ helemaal
trots was je
op jouw paleis, die je aan het eind
moest verruilen voor een kamer
waar jouw hart niet voor klopte
trots ben…
of met een knik
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 56 de moeder is een boom
een reusachtige eik
het onvermijdelijke onderdak dat
met machtige armen haar schaduw
werpt over de kinderschaar
wie waant zich veilig
wie bedwingt haar schaduw
wie ontbeert het licht
wie heeft geen schaduw
wie voelt gebrokenheid
de moeder is de meesteres
van de schaduw
ze onderschept het licht
na het schimmenspel…
[ Het meisje kijkt toe ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 52 Het meisje kijkt toe,
haar ouders bouwen torens --
tot ze omvallen.…
dode takken
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 53 ik haal de dode takken weg
van vader’s graf
wil hem aan vergetelheid
ontrukken
aan de dode taal van stenen
wil kijken als alwetend kind
dat vaders voor altijd duren
de man met wie ik
zonder weemoed nog
heel hard zong
die me het licht
aanraken liet
mijn verklaring van liefde
aan de man die me
groeien liet
ik haal de dode…