1.416 resultaten.
Zwarte lelie
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 907 Ik bedek je ogen met een zwarte lelie,
de wereld is er vol van om in te
verdrinken, gebaard uit de spirit
van de vrije aarde, de zachte
moedermond waaruit we zijn ontsprongen.
Zij verstond de lessen, die haar
zijn ontnomen, ze ontstonden in een
achteloos gebaar, private beweging
van gefascineerde teksten in altijd
gepavoiseerde choreografieën…
Argumenten
netgedicht
5.0 met 7 stemmen 672 Bij de deur waar de conciërge
een wereld in de gaten houdt
luisteren tuinvogels naar Beethoven
terwijl het regent zonder humor
stromen de reacties binnen
op jouw overlijden
er zijn geen betere argumenten
om van de natuur te houden
werp je me tegen
vanuit jouw diepe graf
terwijl mijn zwijglied helder klinkt
probeer ik te verzinnen…
Als tijd vertraagt
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 872 Zijn ogen zien hoe merels
liefdevol een nestje weven
in het paars van de seringenboom
turen dan stilte
klevend aan de tijd
die zwijgen traag verlengt
hij glimlacht vaag
bij de herinnering aan
hoe mooi het was
waarom
schrijnt zijn verdriet
misschien omdat ik stierf lief
fluistert zij
hij hoort haar niet…
oneindig vallen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 584 ik pak je handje, lijfje zacht
volmaakt je lijnen, jouw volle pracht
houd je niet vast als we gaan vallen
we raken de bodem niet
je wordt gedragen in onze armen
loslaten kennen wij niet…
Bloemenvriend
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 765 De bloemen nooit
in onsterfelijke bloei
tussen het malse
gras op jouw graf
onze vriendschap
is niet overleden
als een vlinder
of veulen in draf
hier geuren seringen
in ‘t serene zwijgen
onder sombere wolken
lopen kleine insecten
op zoek naar verpozen
ik overdenk mijn defecten
die zonnestralen bedreigen
nu de dood jou heeft…
het begin
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 549 Wanneer het einde nadert
heeft al de rest geen schijn
want in het boek gebladerd
zou dit begin moeten gaan zijn…
vandaag, in mei
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 702 (we zijn begonnen met een goed gevoel)
nu de dodenweg zichzelf verlaat
en korte passen richting witte bloemen zet
noem ik de dag al bij zijn asgeworden naam
we hebben zacht gestrooid
de witte bloemen stil geplukt, waarna
ze teder rusten in hun bed
van grijs geworden blad
ik huil
en laat het raam dat altijd uitkijkt
op weleer
open…
grafsteen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 609 Gij die mijn grafsteen leze
kome gerust wat naderbij
Gedenke mij
en terwijl mijn Geest U heeft ontwaard
en 't U ook niet blijft bespaard
Maakt Hij U van Uw doodsangst vrij.…
Een blaadje in de wind
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 788 Nu we vandaag voorgoed
Afscheid van jou hebben
Genomen en weten dat
We je verschrikkelijk
Gaan missen - is er
Terwijl ik aan jou denk
Opeens dat blaadje
Dat ritselt in de wind
En is het alsof jouw
Hand van liefde me van
Zo ver zachtjes aanraakt…
'k Heb je vandaag laten gaan
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 844 IN MEMORIAM HENNIE JONGBLOED-WEGGEMANS
* 15 maart 1937
+ 19 april 2013
'k Heb je vandaag
Laten gaan, liefste
Zus die zo lang ik
Me herinneren kan
Bij mij geweest is,
Zus die zich zo vaak
Gelijkertijd mijn
Moeder voelde -
In liefde laat ik
Je vandaag gaan
Naar de overkant
Van deze oceaan
Waar de hemel zich
Probleemloos…
ONVERTEERBAAR
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 580 Hij geeft ontslag van leven
en neemt je zijn en wezen.
De sporen die je achterlaat
de hechting aan de wereld
zullen overspoeld worden
en door tijd gewist.
Niets, geen stofje
zal zich herinneren
aan jouw bestaan…
Agnus D.
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 700 Vroeg in de morgen loop ik over de begraafplaats heen
naar het hoogste punt. Daar laat ik mijn ogen weiden
over de dodenakkers, over al die stenen in gelid. Een
haiku die ik pas las komt bij me boven:
regen
twee jaartallen
een naam
Hij is van Luc Lambrecht. Het lijkt wel een haikuskelet.
Korter kan niet.
zon
drieëndertig jaar
agnus…
Doodgewoon Arie
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 724 Hij vond het fijn om te gaan varen
met zijn lieffie in de boot
op de vliet wat liggen dobberen
of vissen in een grote sloot
Hij had het niet op kou en regen
werd blijer van de zomerzon
van klussen thuis of bij de kinderen
en buiten eten als het kon
Hij vond het niets om stil te zitten
een mens geboren om te doen
geen geluier of niks nuttigs…
I.M. Dick Docters van Leeuwen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 733 oh man, we zullen je missen
je humor en scherpte, wat je op de korrel nam
de blues die je deelde, de grappen
jij, die speelde met een vloeitje en een kam
schreef in een lied
als er een hemel is vol ouwe hippies
dan wil ik daar naar toe
Dick, goede reis en houdoe…
vriend
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 623 een nacht vol rust
wakend door een kleine ziel
die stilletjes haar liefde
aan jouw oude handen gaf
een nacht in pijn
wakend door mijn eigen hand en
boven alles, op jouw hoofd
de ander hield je vast
de nacht ontlast
met jouw blik gericht naar haar
jouw liefste
uren lang haar naam en ogen
in de jouwe
dansend op haar hartenklop die stervend…
Lieve oma
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 763 Jouw schaduw
hangt over alle meubels:
het kastje dat je achterliet
staat vol met snuisterijen
daar achter in de hoek.
De klok
ooit nog de trots van oma
tikt verder hier de uren
vergroten steeds de afstand
tot wat je achterliet.
Het huis
de muren vol verhalen
vult zich met nieuwe bloemen
van hen die jij nooit zag.
Het erf
eens zo…
Hugo.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 694 Weldoener, patriot,
verlosser, Ché, Don Quichote
liberator, Robin Hood, Batman, zot.
Gaf een onderdrukt volk terug
wat hun jarenlang stelselmatig
door een dictatoriale,
corrupte rijke elite was ontnomen:
HOOP!…
memoriam
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 3.824 ik had erom gevraagd
een kleine bloem in groot vertrouwen
geplukt vanuit een twintigjarig strandgebied
zuiver, slank en wit
nu slechts nog een koestering
heel stil rond virtuele blaadjes, uitgegroeid
tot enkel nog herinneren
waar moet ik beginnen? vroeg ik zacht
ik ben ver, verloren in een land van kou
ik dank je
voor de jonge vrouw…
Graf
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 502 Na het begraven komen de problemen,
Een vers gedolven graf ligt er slecht bij.
Een uitvaartondernemer tipte mij
Voorlopig maar een opklapgraf te nemen.
En ik ga blind op zijn adviezen af,
Zo ’n man die kent het klappen van het graf.…
leven komt en leven gaat
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 879 je kunt bloemen brengen naar de graven
en as verstrooien op het veld
schepen varen in en uit de haven
een oude man telt traag zijn geld
hoge bomen buigen niet
voor kleine struikjes aan hun voet
er is geen wedstrijd in verdriet
voor wie elke traan oprecht begroet
leven komt en leven gaat
de kosmos doet haar ding
zij botst en deint, kent…