4.278 resultaten.
Ontmoeting op de carpool
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 95 Jij bent net iets eerder
Op de carpool dan je man
Die daar in 't geniep
Zijn lief op wil wachten -
Dat jij als zijn echtgenote
Daar nu staat valt hem rauw
Op het dak,
En terwijl zijn heimelijke
Liefde uit voorzorg maar een
Extra rondje gaat rijden
Om onnodige heibel te vermijden
Schreeuw jij luid en duidelijk
Jullie huwelijk…
lila
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 180 alles wat er rest is een
armband rond mijn pols, een
glimlach achter glas
en
stilletjes herinneren
ik zaai het zaad van lila klaprozen
ik zegen ze, heel stil
de wil om ze te laten bloeien
overschaduwt het geheel
het zijn er veel
een glimlach over warme aarde
het zijn er minder
dan de waarde van
de hinder en de tranen in mijn keel…
Schaduwzijde
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 95 Het waren geen toevalligheden:
Neerslag van regen
intensiviteit van onze liefde
zoals het moest die mooie zomerdag
en in de groene schaduwzijde
bracht jij mijn hoop terug
naar het pelgrimsoord
het ging als in een film
we liepen samen door het onweer
naar de kade, naar het schip
om ons thuisland nooit meer terug te zien.…
Sir Bradley Piggins
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 111 Ooit werd hij door Her Majesty
Tot ridder geslagen, Sir Bradley Wiggins,
In Ipswich is er zelfs een
Porseleinen beeld van hem gemaakt
In de vorm van een big,
Door een toonaangevend kunstenaar
Die Wiggins voor de grap
Een andere naam meegaf,
Sir Bradley Piggins moest
Het maar worden,
Die benaming komt plots
Heel goed van pas nu…
De rug te rechten
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 107 Leer ons de rug te rechten,
Met opgeheven hoofd in
Dit leven te staan -
De voeten gespreid
Op het oppervlak
Van deze aarde die ons
Tot woonplaats gegeven is…
Eigen gelijk
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 55 wat vandaag een waarheid lijkt
blijkt gisteren een leugen
het verhaal kent vele lagen
vaak gekleurd door pijn
voeg daarbij drie vleugjes ego
die heeft iedereen
morgen is er weer een dag
van zoeken naar ontmoeting
hoeveel schade is er
door snel gesproken oordeel?…
Aan het bed van de dichter
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 134 Dwalen, en niet verdwalen
zo spreekt zijn stem, zachtjes
een beetje bedeesd, in korte zinnen
klinken zijn woorden, en ik luister
aandachtig
naar wat hij te vertellen heeft
hij vraagt me naar de zee
ik vertel hem over golven
meeuwen boven de einder
en spelende gedachten
ik laat hem foto’s zien
hij pakt mijn hand
in de zijne
die uit…
Zo lang je lichaam het wil
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 122 Ga zitten,
Zit zo lang
Je lichaam het wil
En laat je vermoeiende
Gedachten verwaaien
In de wind -
Zit, en rust uit,
Mijn kind…
Ledig
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 62 in het lege huis
fluisteren muren
je geen herinneringen
toe
nieuwe geluiden
maak jij je eigen
al moet gezelligheid nog
geboren worden
koud is de leegte
ijskoud jouw hart
daar zij liefde nooit
herkennen zal…
Schuil gaan
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 de avond kruipt dichter
slokt gestaag
het avondblauw op
waar jij in schuil
gaat, voor nu
en voor altijd
voetstappen
die allang verloren
zijn gegaan
gingen op
in daar waar jij
nu bent
onvindbaar…
Kwetsen doet pijn
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 65 Hij heeft haar gekwetst,
tot in 't diepst van haar ziel:
waar die ook zitten mag.
Hij heeft haar pijn gedaan
tot in de wortels van haar 'zijn'
waar ze ook zitten.
Hij heeft haar gevoel
met voeten betreden
ze huilt, is gekwetst en gebroken.…
De zee neemt ze mee
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 99 De zee telt oneindig
Veel golfjes waarin mijn
Spaarzame woorden vervagen,
Hun vorm verliezen
Even goed als
Hun betekenis -
Waarna ze alleen nog
Gedachten zijn die
Oneindig ver worden
Meegevoerd tot aan
De verste horizon…
Verweesd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 92 hoe hard zij tegen
de regen in fietste
ontkomen aan
kan ze niet
in haar hoofd
opzoek
naar die ene stem
nog altijd onbegrepen
trapt ze hard verder
vechtend tegen
een zee van tranen…
Ralph Waldo Trine
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 98 Jarenlang heb je op me gewacht in mijn boekenkast,
totdat ik kon begrijpen wat je schreef.
Je hebt ons voorgesteld om ons verzet te staken.
Om te aanvaarden, al wat ons overkomt,
in voor- en in tegenspoed.
Je hebt ons laten zien dat we geen slachtoffers zijn,
maar dat we gedachten kunnen leiden,
van kwaad naar goed.
Je hebt ons geleerd…
en nu
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 121 loop ik langzaam terug
proef hoe het ooit voelde - toen ik jouw kist
op mijn geschokte schouder droeg
blauwe plekken denderden
tot wonden in m’n ziel
waar touwen, geleid door liefde
heel zacht
jouw lichaam lieten gaan
tussen zand en warme wensen
leeft de hemelsleutel in jouw hand
het hart van vele mensen
aan de rand - ze
treurden…
wisselkind
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 135 zoals het wit steeds feller wordt
als zonlicht ongehinderd straalt
kleine vogels overvliegen, tot hun vlucht
de tijd inhaalt
en onderin het gras
bloeit mei al in de kleinste bloemen,
wit- dat goud en geel omrandt
haar kleine hand
plukt immer weer
het beste van de overkant
zo doet het
minder zeer…
Leven in dit aquarium
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 114 Uit de mensenwereld
heb ik me teruggetrokken -
Ik had het wel gezien,
Leven doe ik alleen nog
in dit aquarium, hierin blaas
Ik in de luchtbubbels
van mijn adem aan mijn medevissen
Diep doorleefde dromen toe,
Zoals alleen zij die kunnen lezen,
zoals alleen zij die kunnen verstaan -
Dromen die grenzen aan
en toch niets te maken…
Zeventig
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 90 Wat doet een mens met zeventig,
algoritme van de tijd,
terwijl de zon westwaarts spreidt?
Wordt het zielenmeer opstandig
of een eigengereid verzaken aan het haasten?
Gedachten verstillen bij het voorbije,
de feestroes maakt hem tot een ongastvrije:
verwachtingen worden gedoofd als kaarsen.
Toch blijft het dwingend leven
drummend aan deuren…
knalgeel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 66 we plukten paardenbloemen,
braken er de knoppen af en
legden ze langszij
de stelen trokken we in
smalle repen en weekten ze
tot kromgetrokken kleine krullen,
ongelijk maar wondermooi
een handvol kralen spiegelde geluk
aaneen gehaakt
door kleine vingers
vormden ze voor moeders dag
het mooiste wenscadeau
zo ging het toen
als dank een…
wensput
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 102 mocht je hem vinden
en munten dragen in een oude buil
werp ze, gooi ze kringen makend
in een roerloos oppervlak
en sta er stil voordat
het dak zijn spanten kraakt
de voordeur sluit
de mat zich naar een voetveeg buigt
met open handen
gericht naar de zon ontvangen
wat de waarheid weet
mijn zonnehoed draagt gaten…