Woord gekozen woord. Gegoogled gewikipedied gespeld gehoord. Mijn land is in slaap. Het gaat nooit weg, het is te veel in mijn hoofd. Verdwaald in de tekst. Te veel woorden geschrapt en geschaafd. Heerlijk spel. Nooit klaar. Restjes woorden; Ze slapen nu. Nooit helemaal weg.…

De avond is gevallen. Witte golven fluisteren, terwijl ze eeuwig rollen, over het zwarte lavastrand. Oude mannen luisteren, want een zangeres zingt. It's time now. Time to change your mind.…

Geroepen uit de aarde staan wij verbaasd: geen hond, geen horde, niemand. Opzien is ons bespaard. Wind schuurt optimisme, de verten hemelen op, bomen wegen aanwezigheid. Daar komt een man aan lopen. Ontgaande, scherpe blik. Kijk, hij houdt een hand voor ogen: tuurt hij naar zijn werk? Wind schuurt optimisme, de verten hemelen op,…

Broedermoord Broedermoord Neerlands Hoop is dood Er zijn alleen nog bange dagen Broedermoord Broedermoord Want wie de vader doodt, die is geen kind meer. Wat als De wals wordt tot een wals Parlando wordt tot polonaise Een grens wordt tot discussie Wat nu Nu iedereen de noten kent en er geen muziek klinkt Nu de mythe is overlopen met…

Ontwikkelingshulp raakt met de tijd Steeds meer mededogen kwijt Je hoort steeds vaker van het dweilen en de kraan Want we weten hoe het gaat Met de druppel en de plaat Bodemloze put en geen beginnen aan Wat ze daar ook produceren Enkel wat gebakken peren En zo nu en dan een appel en een ei Toch leert de geschiedenis Als er winst te maken is…

Brave Parade is een song, geschreven door Lynn Miles. Een lied over verliezers. Over mislukkelingen. Over mensen die de boot hebben gemist. Over minnaars die verlaten zijn. Over de moed der wanhoop. Over de wreedheid van een afgod. De wrede afgod die succes heet. Lynn Miles zingt aan het slot It's ok I'm not afraid, marching in this brave…

De zee vertelt mij veel verhalen van verre, mooie landen, van avonturen en van liefde, van oorlog, vrede en gevaren van daar, ergens in de verte. Het wrakhout zegt mij veel verhalen van gevechten tegen stromen, van eind'loos hunkerende nachten, van noodweer, donderende stormen van daar, ergens in de verte. De wind vertelt mij veel verhalen…

Ik had zo graag nog eens met je willen praten. Misschien had je me dan uitgelegd wat je dwars zat al die jaren waarin je nooit een woord meer hebt gezegd. Je had mij misschien nog iets te zeggen. Dat zei je vroeger, als ik je eens iets vroeg. "Later, als je groot bent, zal ik 't je uitleggen, waarom ik mij op die manier gedroeg". Maar de…

't Is stil in de polder. De avond is gevallen. Een eerste ster aan de lucht. De dieren zijn gaan slapen. 't Is stil in de polder. Een nachtegaal zingt. Zacht ruist de wind en rimpelt het water. 't Is stil in de polder. Zwart staan de molens stil tegen de lucht te wachten tot morgen. 't Is stil in de polder. Ergens brandt nog licht…

Een sirene loeit en er wordt een meisje weggebracht in de donkere novembernacht in het week-end. En haar mama huilt want een ouder weet maar al te goed wat verkeer met jonge mensen doet in het week-end. Zij reed voor de eerste keer ondanks het gure weer met haar fiets langs de verlaten straat. Laat die avond vond men haar de hulpdienst…

Afgebrand en uitgemergeld staat 'ie voor de klas. Na veertig dienstjaar en zijn achtste aktetas, tienduizend leerlingen, drie fusies, vier keer overspannen zijn zal die nog een keer vlammen. Morgen zal hij overbodig zijn. Vanochtend voelde hij zich niet op zijn gemak. De koffie smaakte niet, hij zweette, z'n borstbeen stak. Een kleinigheid…

Vandaag is juffrouw Bibeb overleden. De hele straat is in diepe rouw. Juist is een auto voorgereden, een die past bij een deftige mevrouw. Want juffrouw Bibeb was een edel mens. Daarvan was men overtuigd. Ze was bij iedereen bekend. 't Hele dorp kwam bij haar thuis. Juffrouw Bibeb is niet meer. Vanochtend stond het in de krant, in advertenties…

Als 's winters de wind giert over de vlakte, de sloten en vaarten dichtgevroren zijn. Kleumende schaatsers in winddichte pakken gekromd en vermoeid onderweg zijn naar iets dat lonkt in de verte, ben ik een diepgelukkig mens, want dit is mijn land, dit is mijn land, mijn Noord-Hollandse land. Als 't voorjaar haar warmte weer teruggeeft aan…

Je haar in de wind, je lach naar de zon, je ogen. Ze zeggen dat je van me houdt. De kleur op je wangen, je woorden zo zoet, je handen. Ze zeggen dat je van me houdt. De bloemen op tafel, de foto's in het boek, het bed. Ze zeggen dat je van me houdt. Je stem door de hoorn, je briefjes op het bord, je zoen. Ze zeggen dat je van me…

De ambulance haalde haar van huis. Ze dacht nog dat ze naar een feest toe ging. Voor 't eerst sinds jaren ging ze weer eens uit. Ze had haar mooiste jurk aan, droeg een gouden ring. Een kapster had haar haren 's ochtends nog gewassen, ook haar koffers ingepakt, dat was wel gek. Ach, ze wilden haar natuurlijk flink verrassen. Ze kon haast…

'k Zie het aan de peuken in de asbak, aan de lege flessen in de krat. 'k Merk het 's ochtends in mijn kop, de rode ogen en een droge strot. Ik heb weer eens te veel gezopen. Ik heb weer eens te veel gerookt. Ik ben weer veel te laat in bed gedoken en 's ochtends staar ik naar een spook. Hij kijkt mij aan met bloeddoorlopen ogen, blaast…

Aaan de zee bij Katwijk-Binnen stond een vrouw alleen. Diep wanhopig buiten zinnen, want haar lief ging plots'ling heen. Tranen stroomden uit haar ogen. Ook van ond'ren werd zij nat. Langzaam kwam de vloed naar boven. Zij zuchtte: "'k Ben het leven zat". Reeds omspoelden zilte golven haar middel en haar leest. Binnenkort wordt zij…

Ik zou wel een liedje voor je willen schrijven. Of over jou, dat doet er eigenlijk niet toe, want woorden schieten mij tekort. De taal waarin ik schrijf is al zo moe. Want deze taal doet jou geen recht. Het geeft niet weer wat ik voor je voel, als je begrijpt wat ik bedoel. Ik zou wel een lidje voor je willen schrijven, voor jou alleen, maar…

Ik geef haar water, een beetje mest. En ik praat met 'r, maar ze doet het niet best. Ik zet 'r buiten op mijn terras en knip de blaadjes, als ze dood zijn, er af. Een zonnestraaltje, een lichte regen. 't Is dor en doods en het valt bitter tegen. Ze hangt slap in de vensterbank in het zonlicht. Ik weet dat ze haar blaadjes niet meer…

'k Stond midden in het land, ik was alleen. Niemand om mij heen, het was zo stil. De zon stond aan de hemel, het was warm. De wind blies zachtjes langs mij heen. 'k Stond midden in het land, ik was alleen. Niemand om mij heen, het was zo stil. 'k Stond aan de horizon, ik keek erover heen. De bomen ruisten zacht: "Kom mee". 'k Hoorde…