tramrails liggen er verlaten bij men fluistert dat ‘ie al meer dan een half uur vermist wordt het bord dat aankomsten voorspelt lijkt van slag, en geeft aan dat ‘ie er had moeten zijn in de verste verte is er nog altijd geen ros in aantocht dus klim ik weer op de fiets de wind geeft mij vleugels…

Met motorisch elan verkeren we in de week Stalen rossen ijlen stuurs op helse E-wegen Onbewust van zoveel power onder ons gat Door een naamloze missie gedreven verzoeken we zelf ontworpen goden Het weekend stokt de roetsjbaan al eens Loom ontwaakt de dag Minuten lossen op in uren Uren worden 1 brok tijd die telt Zonder te proberen…

'k Zag haar rijden, met een bloedgang bijna staande op de pedalen, in haar hand een telefoon, en maar praten en gebaren. Stoplicht op oranje, een trap harder net door rood, een trap erbij, dan de vrachtwagen, die kwam opzij ze vloog met een bloedgang door de lucht. Landen deed ze op 't asfalt, de tijd stond even stil mobiel lag in stukken…

Ik was een waterfiets balorig in de plomp gereden Ik voel me nu 'versierd' met de groene franje uit het onderwaterrijk Ik heb -in 't slijk- vissen gezien kikkers, zelfs 'n schildpad Ik ben nu best tevreden ik zag 'wat van de wereld' een wereld onder water.…

Welkom heten ze ons welkom in hun dorp Welkom aan de slinger van de Maas Waarover ik me verbaas wie....welkom worden geheten? De wandelaars -die wandelend dromen- de berm slechts veilig voor z'n voeten De fietsers -die fietsend dromen- in de rug gereden door automobilisten als dagjesmensen Het is te wensen dat deze…

maar soms ook niets wat heb ik aan mijn fiets hangen, Duitse belangen tot slot, doorgeknipt laat maar lopen…

Een ongeluk, wie overkomt het niet Maar nu een meiske van net maar twaalf Het hoe en waarom vermeld de historie niet Per fiets vanaf de weg geraakt Nu ligt ze op intensive care Te vechten voor haar leven Familie is ten einde raad En terwijl wij Pinksteren vieren Wachten we af, hoe het haar vergaat En IK wens familie en vrienden alle sterkte…

mijn hart slaat op hol opeens, twee paarden op de rotonde van Donderen echt levend zijn ze niet merk ik, als ik gierend rem een zwerfkei plus oud roest lijken bedrieglijk echt na drie ererondjes om de versteende paardjes rijd ik lachend verder hop, rijd ik, in galop…

Wie kent het niet het bord van weleer misbruik wordt gestraft, stond er elke keer dat we de bus namen. wie kent het niet en toch is het verdwenen net als de moraal van de spreuk want misbruik wordt bestraft is spoorslags verdwenen!…

we simuleren een trein stappen met iets van bravoure in de cabine en fingeren een nieuwe bestemming met uiterst zorgvuldige precisie nemen wij de taken serieus... ik zag een collega machinist met het puntje van zijn tong tussen de tanden en de ogen nauwlettend op de baan gericht aangekomen op de plaats van bestemming sloeg hij een diepe…

Wie fietst van Helpman naar de Oosterpoort Ontkomt niet aan gigantische problemen - Die moet de Esperantokruising ‘nemen’. Nu heb ik van een ambtenaar gehoord: “Een stoplicht staat er en de wereld borden, U kunt hier veilig doodgereden worden.”…

De brug is weer toegankelijk, het verkeer komt op gang. Een overvol voetpad, drukte van belang. Dan gebeurt er iets, een bus nadert dreigend een vrouw met een fiets. In een impuls grijpt een voetganger haar stang, geroep… hij tilt haar met fiets en al terug op de stoep. Rakelings schuurt de bus langs haar wang, het valt…

Gevoelig zijn ze er voor zere schenen, Allergisch voor - misschien wel wat - kritiek, Koudwatervrees ook nog voor Jan Publiek, De leiding van het spoor heeft lange tenen. Geen boodschap aan het oordeel van de klant? Betweterig en zeldzaam arrogant.…

De psychologie van de mens Is als het er enigszins Op aan komt terug te brengen Tot zo maar een constatering - In de openbare ruimte wil De mens graag iets eigens Geven aan het plekje dat Hij dagelijks gebruikt - Dus neemt hij vaakt dezelfde Bus, dezelfde trein, en daarin Als het even kan dezelfde Bank, dezelfde stoel in Hetzelfde…

Ga bij het spoor niet naar een vent op zoek, Vergeefs zoek je daar personeel met ballen. Al voor de eerste sneeuwvlok is gevallen Loopt het ze bij NS dun door de broek. We weten nu precies hoe het daar zit, Ze schijten in de broek bij code ‘wit’.…

Het was niet spek, maar wel een beetje glad, toen ik net keek daar reed je, bijna van die brug maar gleed je uit. Gevallen op je reet je Vloekte.…

een goedheiligman in lichaamswarme bubbels zakt onderuit en ziet een wereld zonder kindjes met de auto naar zijn werk en wie stout is mag erin de ogen sintelijk geloken tikt hij met zijn handschoen op zijn lege glas piet draagt nieuwe bubbels pumps en vraagt hees of ze nog meer kan doen he ouwe je mag hoor tis groen sint zucht spuugjes…

iemand staat naast me en zegt het wordt tijd voor een plan niemand doet er iets aan en dat heb je er van hier reed men je dood er zijn bloemen gelegd en er hangt een gedicht dat het zinloos was ik weet alleen nog je been zo vreemd gevouwen onder je lijf maar dat was gisteren vandaag ben je stijf je stak over bij rood ik zei nu maar…

Al lopend kijkt-ie supervrolijk rond. Hij voelt zich door z'n artsen best in orde. Al is-ie onlangs tachtig jaar geworden, hij voelt zich dankzij pillen kerngezond. Hij hoort nog niet bij die rollatorhorde van strompelaren met of zonder hond. Genieten doet-ie voor het volle pond: hij speelt het spel der vele nummerborden. Haast alle dagen…

Proefondervindelijk heb ik ontdekt: Als Jackie Ickx kan ik er éven scheuren, Maar wil ik niet dat ze me gaan bekeuren, Dan kruip ik daarna voort op dit traject. Gemiddeld is mijn snelheid dan oké, Maar misschien is dit niet zo ’n goed idee……