fietsen over het schapendijkje links en rechts de geur van jong de o van de hoge brug geeft grazige fleur in het doorkijkje in een onbewaakt ogenblik huppelen twee veldhazen richting het spoor ik trek aan de noodrem de trein raast door…

even wat vergeten snel dus naar de super zij kocht een pond gehakt ik een pakje kerrysaus zij kijkt achterom ik kijk achterom eerste versnelling, gas twee meter, boem, een deuk…

De inkijk op Centrum Amsterdam verdween met de noorderzon bij Cuyper’s Centraal Station lange tijd ging het heel alleen bij alle gezindten voor uitspanning door met een fraaie tuin er omheen aan het water een koepeltje ervoor binnen thee en uitzicht bij elk getij op dat landtongetje in het brede IJ Er moet voor worden overgestoken sinds…

Op een late avond fiets ik door de regen Van lamp naar lamp langs een verlaten pad – watersluiers in het lantaarnlicht bolle druppels lenzen op m’n brillenglazen het asfalt glimmend zwart en glad – Gestaag op weg. De dynamo snort zacht, Spint z’n kop behaaglijk tegen ‘t wiel. Fietsen, drie kwartier, Door wind, soms door regen. Afzien,…

ik moet ze smeren of vervangen ze kraken en piepen weerstand ik moet mijn rijwiel overwinnen tot dan trap ik mij het leplazarus…

Ik dacht 1 Lijn te trekken De constante, immer aanwezig Ik ben er 8ter Gekomen Taal leeft, verandert Steeds weer Bushokje, ook wel Abri genoemd Lijn 25 rijdt/leidt Mij direct naar huis Lijn 6 volgt Een omweg Over rails die Er toch al lagen Morgen pak ik Toch maar de fiets…

vooruitkijken nogal logisch kwestie van taal achteruitkijken door de achterruit spiegelen…

Vanaf Kattenburg over het plein recht door het rode licht naar het Scheepvaartmuseum gefietst Dat nog jaren dicht bleek te zijn met voor de deur twee oudere heren die naar dat licht zaten te staren Op hun knie ieder een briefje met kader voor een turfrubriekje Ik vroeg of ze auto's noteerden Ze hadden er allebei één staan Nee zei de…

De weg rijgt de dorpen als op een spies bijeen deelt stedelijk in twee het kalme dorpsleven. Ooit werd hier voor een stille reis tol geheven; kom daar als dorp vandaag de dag maar eens mee! De houten koetsen werden dozen van metaal - de zanderige weg weldra geasfalteerd – Een alternatieve weg, provinciaal, wordt nu hevig bediscussieerd.…

alles stroomt asfalt lucht en blik auto’s rijden in een kooi van felwit licht achter een beperkte wereld ze hebben ook rode lampen en knipperen seinen groeten zonder inhoud lezen blauwe borden stoppen bij gele praatpalen bij mechanisch ongemak dan zie je opeens mensen die daar toch niet horen maar luisteren naar een verre stem…

kinderkopjes lagen er in die jaren en het verkeer deed nog zoveel kalmer aan rustieke stenen zijn vervangen door een snelle asfaltbaan en je ziet er minder bomen op rijstroken verdampten ook de zachte dromen van weleer waarin op zondag samenkomen alle weken door zou gaan de hompelstraat is weggebroken jachtig snellen wij steeds meer…

Dood is maar dertig centimeter weg Nat asfalt glinstert in de zon Daar is de bocht - Trommelvliesscheurend motorgeschreeuw Flits van tandengrijns en stekelhaar Dood is maar dertig millimeter weg O, God! Een bocht....…

Een dier zonder huis had nog kat kunnen zijn vleugels neergehaald in hun laatste vlucht matjes met wat stekels een bloederig donsje geraakt in de sprong Platgereden restanten tot voor kort nog levend kleven verwijtend aan de weg hun levenstempo niet aangepast aan onze fatale snelheid Kraaien en kauwtjes genietend van hun delicate wegrestaurant…

conducteurs van ons trotse nederland u heeft genoeg tussen de wielen geleden onthand van cadzand tot uithuizermeeden waar bleef toch de gewapende bijstand de ns wil ze nu zelf gaan oppakken boeven die zwart reizen in de treinen met geweld intimideren op risikolijnen motto gelijke monniken gelijke kappen een elitecorps bevoegd tot fouilleren…

blanke wegpiraat in vliegende vaart geflitst staat er gekleurd op…

ik schrap fazanten van het asfalt en raap konijnen uit de berm ik pluk de aangereden egel van het graffiti scherm meeuwen neem ik mee of zwanen, die hang ik over mijn arm en eenden, soms nog stervend met de veertjes bloederig warm zo struin ik de wegen af de snelweg is een dode dieren zee de straat een open abattoir en zelfs mensen…

gister in de metro een drent ontmoet met batavus en alpino hij riep waar zit die knop ik liet hem binnen zijn expertise was het zadel hij toonde trots zijn buidel quick lock met GSM d'r in gezegd dat 't er puik bij hing pads waren beter om te spreiden dat concept drukt naar je instelt vooral in 't kruis raak je ontkneld al blijft…

Sledehondenslachters Spoorbielzenwachters Asbestdakenherstellers Kleinekinderenkwellers Aartsvadersachterneven Twaalfwekenloopseteven Eeneiigetweedekkerspiloten Buitenboordmotorenmalloten Corpulentevierdejaarsstudenten Glashardemisdaadfilmsrecesenten in de nachttrein van Leiden naar Alphen aan de Rijn...…

Op de auto stond met kleine letters Moerkapelle. Alsof de letters iets verraadden van bescheidenheid: 'Hij komt er wel vandaan, maar wil dat liever hier niet kwijt.' Een auto is verlegen met dat wat hij moet vertellen. Veel liever kwam hij uit een plaats bekend door daad of lied, want dan verwees de tekst op zijn bestaan op wereldfaam, beantwoordde…

Twee schepen in de nacht, ze weten van elkaars bestaan en varen zij aan zij. Zij raken elkaar bijna, maar zwijgen over God, de leegte van het zwijgen, de liefde en hun vracht. Twee kleine schepen in de donkerblauwe nacht.…