De weg Het pad Het bos in Niet te volgen Bij de eerste bocht al Uit het oog verloren Vanaf daar Gaat de weg De eigen weg…

(Pendant que tu dors noir et blanc j'écris le vert nuancé le vert clair des petites feuilles longues et ovales et le vert foncé de l'ombre en dessous les bois plus loin et l'herbe vert jeune et légère tout ça sous l'accolade d'un ciel gris; une nuance du noir et blanc dans laquelle tu dors pendant j'écris) Terwijl jij slaapt…

je laat me los grootmoedig in een zee waar onstuim welig tiert aarzelend neem ik je geschenk aan zoekend naar mijn eigen koers ik zing een lied van vrijheid en weet me voor altijd verbonden met jou…

Op mijn rug, liggend tekenen vingertoppen letters in de lucht, vallen woorden als kastanjes naar beneden. Ik vang ze, verslind ze vermaal ze tot een stroom van zand vluchtig zand, dwalend in de wind. In de ogen van een spelend kind schitteren wolken van licht, dromerig in het gras, dronken als een vlinder. Ik ken de taal van zwijgen…

dit is mijn vrijbrief, elke weg ligt open ik ben van al mijn ketenen bevrijd noem het desertie, ik ontwijk de strijd vanaf vandaag zet ik het op een lopen kom ik bij een rivier? ik laat me dopen en word door onderdompeling gewijd het gastvrij water maakt geen onderscheid en is bereid m'n zonden af te kopen ik richt me op, passeer de scheidingslijn…

Mijn hoofd in de wolken, en windkracht acht. Eén hand uit het raam, wil uit vliegen gaan. Een luchtig verlangen, vandaag heb ik getracht de wind te vangen.…

Voor m’n ogen zie ik vliegen Twee vlinders, een droom Ze zijn door de liefde gekleurd En als een wonder zo schoon Fladderend gaan ze voort Over het lentegroene gras Ik staar ernaar vrolijk Ik zit op m’n jas Het zonlicht werpt haar gouden druppels Neer op een ontluikende rozentak Een heer gaat voorbij Hij draagt een net pak Dan wordt…

mens ach wat spontaneïteit broodnodig voor je gezond verdulleme fatsoen gaat domweg om doen leven kies eens in hippietijd spetters maatjes volle pond niet zwetsen lach om los te gaan vrij in liefde vrede komt er aan eenzaam op zolder gelaten ontwaken hoor treden op trappen die kraken wat oh wie komt daar aangeslopen nimf bloot in…

De branding op hol brengen met het hoofd in de handen de nacht berijden. De vrijheid van de maan- dag opnemen, het water uitdagen, dragen met armen vol leven. Doldwaze schuldbekentenissen uitwaaieren over dromen en dan - met het zand tussen de tenen - een rondedansje maken.…

glurend door mijn wimpers zie ik je gevat in blauw oogverblindend uitwaaierend naar wat je maar kunt raken door jou laat ik me verleiden al het stof te laten dwarrelen zodat je vrij kunt spelen kleuren waar je wilt om licht te verdonkeren sluit ik de luiken en in totale overgave ontvang ik je op mijn huid…

Ik herinner mij... Onze handen tegen elkaar met enkel een raam er tussen. Het klapraam gesloten, sprekende tranen en onbeweeglijke lippen. Beiden moe van de gestreden strijd, laten wij onze blikken niet los. Ik herinner mij... De verademing van mijn lang verwachtte, hoopvolle vrijheid, gaandeweg wordt die genomen. Geplakt aan het raam,…

hieruit putte zij de liefde zacht tot uitspreken bedaard eindelijk vrij verzucht gehoord in een windvlaag bewogen fluister-woorden…

In het labyrinth van woorden wentel ik me in de knoop Dans ik, van woord naar woord Spring ik, van zin naar zin Op zoek naar het verhaal loop ik terug naar het begin Steeds weer en weer en weer Loop ik weg van het einde…

Lucht maken licht ademen leven creëren languit stromen spelen met het groen in de bomen warmte dronken bloesem snuiven vlinders omarmen de wind ontvangen silhouetten in het zand de aarde wakker kussen wolken dromen dansen in de regen springen in de zon het hart voelen kloppen en bewegen ruimte geven aan het nu lucht maken licht ademen…

Nederland werd bevrijd op 5 mei 1945 en iedereen juichte, het volk vierde feest, de oorlog was voorbij. Nederland was vrij en men was uitbundig, de bommen en granaten waren verleden tijd. Een begin kon worden gemaakt met opruimen van de puinhoop, die de bombardementen hadden aangericht. Het zou nog vele jaren duren voordat met…

Waai niet weg lieve tijger ik ben de man, de verre vriend geef je leven terug aan de vrijheid aan het proeven van geluk. Ik waai niet weg de tijger met de kracht van duizend levens geeft moed aan het verstand gesloten, ontsloten het leven in de hand. De zon brandt van verlangen de kooi is open laat het hart weer lopen.…

Vrijheid Waar de vrijheid van een ander begint, stopt vaak de vrijheid van een heel volk. Alleen bij God is er vrijheid voor iedereen. Soms denken anderen daar weer anders over. Maar met God begint altijd de vrijheid! Klaas van Eijbergen…

bij gevoelig lezen van echt gedicht is het alsof ik omhoog wordt gelicht weet je ik zie me dan als kolibri geheel vrij nog steeds niet afgericht…

de volle zeilen bol van zilten bries de lippen zout en zongebeten is hij alleen nog vastberadenheid de blik blijft strak gehecht aan verre horizon hij heeft de tijd getemd glijden de golven weg onder zijn voeten en winden wijken terug voor zijn gelouterde gelaat hij is een god totdat hij klein en koud de haven binnengaat…

scheiding tussen links en rechts goed en kwaad ik verketter elk geloof ik doe morgen de deur niet open als u daar staat met uw gelijk ik doorzie uw opgeheven vinger, uw bomriem, voor mij geen baard van de profeet, ik draag geen enkel kruis ik werp alles verre van mij maar u staat mij wel dichtbij ik haat u ik heb u lief begrensd…