gaan hard of zacht onzeker bestaan doodt de stilte zeker van de nacht de wind waait toch wel morgen mist de realiteit die niemand aan kan dus, waarom nog…

Een stille vogel Zweeft door de heldere lucht En ziet de aarde onder zich Vormt geen gedachten Over het leven daar Van de aardse metropool Voelt de wind Langs zijn vleugels strelen En geniet van deze intimiteit Een stille vogel Bemoeit zich alleen Met het leven in de lucht…

Groen en grazig schapen kijken glazig naar een zwierig stel lekker in hun vel tussen groene heuvels, door grijze nevels, over stille wegen. Gevoelens van vrijheid vallen met bakken uit de lucht.…

de lucht het licht de liefde het kind 'n pluisje of jij en wij zijn ontelbare keren ontembaar vrij...…

Een bejaarde besprak duizenden boeken uit zijn hoofd vele jaren aaneen logisch met zoveel paraat te Putten doel was per radio de trosfamilie cultureel te stutten zijn wil was spetteren tot het licht zou zijn gedoofd Altijd waren titel en auteur helder te verstaan luisterdicht werden velen het boek positief gewaar al was het hijgend hij kwam…

ik gaf je mijn hart ik gaf je mijn hoofd ik heb je mijn lichaam gegeven maar voor nog geen kwart had ik je beloofd dat jij ook iets kreeg van mijn leven…

achter de vitrage stond zij, bloeide rood aan, aan de andere kant waar haar silhouet haast kunstmatig bewoog in het felle neonlicht de straten smaller afliepen ramen indicaties waren van gezichten…

Zij tilt haar hielen over bergen van oneindig land huppelt met de wind en legt haar onschuldige glimlach bloot. Ik ben de buigende boom de nachtkijker die aan haar voeten ligt terwijl ze met haar zwaard een vuur van ongebonden passie spreekt. Het bloed stijgt en de hemel zwijgt waarlangs de vogels ijlen in het verre licht.…

als nevel optrekt geeft de aarde schoonheid bloot ontwaakt in mij heftig verlangen mij neer te vlijen in haar moederschoot deinend op het wuivend graan een bloem om kleuren te bekennen appelboompje, bereid zijn vruchten af te staan grazig als een grastapijt waarover prille pootjes rennen als nevel optrekt krioelen krolse beestjes nog dauwdronken…

op de man af of hij porno schrijft misschien erotisch dicht blijft hij droog op zijn vlakte thuis, de deur gesloten zweept hij zich al eens een spierscheur op zijn geliefde die blijft vragen zelfs smeken om ja, nog ja, meer ja, oh ja en als de lichten dan gedoofd, de wonden van die dag gelikt - ze kreunen soms met twee - blijft alleen…

dwalend kwam ik hier dacht een plekje te vinden voor mijn onuitgesproken relaas helaas moet het hierbij blijven ik groet u met een hoofse knik u mag zichzelve blijven maar ik ben ik…

O leven zo bijzonder somber voorbeschikt dagelijks gedonder je hebt mij in gelikt nu mijd ik je patronen loop niet langer vast wou jij dat ik zou wonen heb ik jou verast ik verdrijf je leven als tijdelijk verblijf rijm wil ruimte geven geen binding met dit lijf jij kunt niet bevangen je dood is mij geen grens ik zal vrijheid langen…

Toen was het de tijd Gebruiken werden gebroken Bezwaren aangedragen tegen voorgeschreven gevaren Het voelde vrij zo vlak voor de ontsnapping De plaats waar je heen ging kende je beter dan de plek die je zou verlaten Het bleef bij dromen over het stukje aarde dat de zomerregen dronk Vanwaar de muziek vredig zweefde in de wind En in het…

met haast geen merg meer over ontvlucht ik het bezet gebied duik onder in de stadsdouche zinderend en schuimend spoelt zij de spanning uit mijn gekwelde dag weldadig die cocktail van geluid en geur kleurrijk verlichte wandelaars en het ballet der obers opgelucht slik ik dit vertrouwde beeld er is nog een andere wereld…

ik houd niet van veel woorden daar laat ik het bij…

kiezels zijn te gek om bloemrijk vervuld nazomers te betreden niets gaat er werkelijk niets boven zwijgen en dan wandelen over het slingerpad langs de amstel elke stap die je zet hoor je jezelf knarsen niets hoef je te doen dan het in lucht verheffen en laten dalen van je schoen…

. Het warme meisje wankelt onder de grijze mijter. Droomt zij een zomerslaap zonder krullen? De overburen klieven goud uit oud hout, wakkeren de haarden en zwaarden. Het warme meisje strekt haar benige tenen, scherpt blanke nagels en splinters. De overburen spannen touwen over het pad. Worden de bouwvallige houtwallen verhangen?…

6 mei 2000 daags na het herdenken Prins Bernhard al weer weg uit Wageningen Nog een warme dag en de terrasjes vol muziek lawaai en metalen klanken veroorzaakt door buizen van tribunes, op een hoop gegooid, afbraak is in volle gang de zwanenzang van Feestgedruis 2000 Weg spanningsboog die dagenlang de harten bijna barsten deed herinnering…

de heer sjaak m.(van maria) langereys als ex-hoofd bij ons lager onderwijs tot 2000 hier woonachtig en werkzaam daarvoor meermalen hoog onderscheiden thans behuisd in verzorgingsflat lucia is waarlijk lang de eenzaamste niet weliswaar is zijn trui al dood maar met de geluksbode op schoot wuift hij minzaam aan zijn raam naar elke passant die…

in holland leefde ooit één kreeft nu wonen en werken er al minstens acht je kunt ze voor wie er om geeft zo eten in rotterdam uit de gracht neem roofblei donaubrasem smurfslak zwommen stilletjes binnen zijn reuze op hun gemak tussen vissen geen kinnesinne sommigen komen met verwarming mee aan zoals via bretagne tijgermuggen uit de tropen…