't beestje in de mens
netgedicht
Door het kleinste hoekje van de kamer
kruipt een kriebelend klein beestje
misschien wel onwetend van het feit
dat zijn oude boomgaard
is vervangen door kille stalen buizen
voor ons, o, zo warme huizen
waar we eten, drinken, lachen en huilen
voor hem, vlakten zonder horizon,
kilometers lang, met daarachter
een Berlijnse snelweg
de muur…